Monday 4 April 2011

آزاد اندیشیم

ابتدایی ترین انتخاب انسان این اینست که : بی اندیشم یا نی اندیشم! آیا باید بگذارم که دیگران به جای من تفکر کنند، و به من بگویند که باید چه بیاندیشم ؟ حتا، اگراین مدعیان تفکربشری ، امر بر زشتی کنند؟

فلسفه تقلید، نفی قدرت تفکرو تمیز انسان است. فلسفه ای که اندیشدن را ممنوع میکند، انسانیت انسان را به بند میکشد  تا آن را در قربانگاه  ایمان و تعصب قربانی کند. برداران مقلد ما، تصمیم گرفته اند که زندگی خویش را قربانی ایمانشان کنند. من به انتخاب ایشان احترام میگذارم. ایکاش، که مقلدین مسلمان نیز، مقابله به مثل میکردند و جواب "احترام به انتخاب" را با "احترام به انتخاب" میدادند. اگر، چنین میکردند، هرگز، هیچیک، از آزاد اندیشانی که آزادی را ارج می نهند، حرمت انتخاب  این مؤمنین به دین را نمی شکستند. اما، متاسفانه، پیروان این دین مبین، به انتخاب برای زندگی خود اکتفا نمیکنند. بلکه، مصمم هستند تا برای زندگی دیگران نیز تصمیم بگیرند و به ایشان این اجازه را ندهند تا آرمان و مرامی مستقل برای خود در زندگی انتخاب کنند.
از زمان تولد تا واپسین لحاظات زندگی حضور و دخالتشان در زندگی ما  نامسلمانان, مسلمان زاده ، حجت موجه است! ایشان بر این باورند که احترام  به "انتخاب فردی" ایشان مترادف هست با احترام به "محتوای عقیده ای" که برای خویش انتخاب کرده اند. خیر چنین نیست .  مقلدین مسلمان، میتوانند تا ابد و دهر به اعتقادات خویش پایبند بمانند و هزینه خشک مغزی خویش را بپردازند. اما، هرگز، به ایشان این اجازه را نخواهیم داد که مارا نیز شریک اعتقادات خویش بخواهند.

مقلدین مسلمان، بر این باورند که دگر اندیشان دشمنان باورها و اعتقادات ایشان هستند. همچنین، ایشان، تمامی ناکامی های ناشی از انتخاب و خشک مغزی
خویش را  بر گردن آزاد اندیشان می اندازند  و توهین و حمله را بر آنان جایز میدانند! بهای رستگاری این مؤمنین  از گمراهی و احتجار, ریختن خون آزاد اندیشان است و بس! یا به عبارت دیگر، کلید درب بهشت جاویدان مسلمین، در خون ناپاک کفار پنهان شده است. باشد که با قتل نفس و جنایت، رستگار شوند.   
 دنیای مطلوب مسلمین، دنیایی است که در آن انسان آزاد و اندیشه آزادی نیست ! دنیایی که در آن، همه انسانها برده تعصب و در بند احتجار هستند، دنیایی که در آن حتی ایمان به یزدان نیز با هراس آمیخته.

اما، در این دنیا،
دگر اندیشانی نیز هستند، که برای وعده های پوچ و توخالی بهشت همیشه جاویدان و حورالعین مسلمین زندگی نمیکند. انسانهایی هستند که نیکی را تنها برای نفس نیکی انجام میدهند و از بدی تنها به خاطرنفس بدی پرهیز می کنند. اصرار مسلمین بر واجب بودن دین و احترام به احکام آن، مانند آن میماند که دین را پاکننده ای جادویی میپندارند که توان پاک کردن نفس انسانی را دارد، بی آنکه نیاز به تلاشی باشد.
کوره راه "تقلید" تنها راه رسیدن به کمال انسانی نیست. دستیابی به انسانیت  نیاز به یک تفکر آمیخته با منطق دارد. اگرما، بدون تفکر روشن و منطقی، تنها مقلد کسانی باشیم که برای ما و به جای ما میاندیشند، شریک جرم کسانی هستیم  که بر پیکره  اندیشه آزاد انسان می کوبند.

آزاد اندیشی سهل نیست چرا که نیازمند تجسس و تفکر مداوم است. آزاد اندیشان، امانت سنگین آزادی و اندیشه را پاس میدارند. آزاد اندیشان مسئولیت پذیرند و پاسخگوی پندار و گفتار و کردار خویش هستند و برای فرار از
وظیفه انسان بودن در دامن هیچ مذهبی نمی آویزند.

آزاد اندیشیم و ما را نه میلی به بهشت جاودان هست و نه هراسی از جهنم سوزان!