Sunday 15 May 2011

اسطوره های ایران باستان - موجودات افسانه ای -- امشا





امشا یا جاودان بی مرگ


 بنا بر روایات های باستان ، امشا ها، جاودانان، انسانهای  بی‌مرگ یا نامیرایان هستند. امشا ها یا جاودانگان بی مرگ فاقد تقدس  ایزدان/ یا-ذاتا  هستند. امشا ها موجوداتی هستند با ظاهر انسانی و عمر بسیار طولانی، ولیکن هیچکس قابلیت  تشخیص ایشان را از دیگر انسانهای مرگ پذیر ندارد. جاودان بودن امشا ها به این معنی نیست که ایشان فنا ناپذیر هستند. امشاها نیز مرگ را میشناسند، لیکن مدت عمر ایشان از سایر انسان ها طولانی تر است، همچنین  قدرت  و مقاومت  جسمی ایشان از انسان های عادی بیشتر است.   


در داستانهای بجای مانده از عهد باستان، امشا ها در کنارسایر انسانها در جهان فانی زندگی میکنند و وظیفه ایشان کمک به  فرزندان ایزدان  است. بنا بر برخی از روایتها، در زمانهای گذشته، امشا ها در کنار ایزدان برای برقرای نیکی ها و در راه مبارزه با نیروهای اهریمنی فعالیت میکردند. اما، از زمان غیبت اهورا مزدا، امشا ها  دیگر به یاری ایزدان نمیشتابند و به حمایت و همکاری با فرزندان ایزدان بسنده میکنند.


برای این تغییر روش امشا ها هیچ توضیحی موجود نیست. عده ای دلیل آنرا غیبت اهورا مزدا میدانند و بر این گمان هستند که برخی از امشا ها از راز این غیبت طولانی مطلع هستند اما  دانسته های خود را با کسی تقسیم نمیکنند.


امشا ها، دو دسته هستند و به مانند سایر مخلوقات هوشمند میتوانند در خدمت نیروهای اهورایی یا اهریمنی فعالیت کنند


هرودوت، نویسنده یونانی در توصیف صحنه هایی از جنگ بین یونانیان و پارس ها، از لشکر ده هزار نفره جاودانان یاد میکند. مورخین دو گونه تعبیر از نوشتارهای هرودوت ارائه میدهند. عده ای بر این عقیده هستند که هرودوت به غلط از  گارد جاویدان ارتش امپراطوری پارس به عنوان جاودانان بی مرگ یاد کرده است. حال، گروهی نیز، بر این باورند که، امشا ها،  اعضای تشکیل دهنده گارد جاویدان پارس ها بوده اند و به همین دلیل در روایات های  گوناگون ، این جنگاوران جاویدان, شکست ناپذیر توصیف شده اند